بیرون آمدن از یک رابطه عاشقانه راه و روش دارد

چون پذیرش مرگ به ما کمک می کند واقعیت را بپذیریم. در حالی که در سوگ از دست دادن یک رابطه، معشوق با تمام خاطراتش زنده است اما دیگر متعلق به ما نیست.

آن هایی که مراحل سوگ را با موفقیت پشت سر نگذاشته باشند نمی توانند از لذت یک رابطه سالم دیگر، بهره مند شوند.
یکی از نشانه های سوگ حل نشده، حضور قضاوت گر معشوق گذشته در ذهن است.
یکی از واقعیت های عشق این است که احساس عاشقانه به یک باره تمام نمی شود.

سنگینی خاطرات گذشته، احساس گناه از رفتارهایی که داشته ایم و نگرانی برای آینده معشوق و احساس هایی از این دست، تا مدتی ( چه بسا تا سال ها) پس از جدایی در ذهن ما ادامه دارند.

بیرون آمدن از یک رابطه، هر چند آن رابطه پر تنش باشد، کار ساده ای نیست.

جدایی با یک امضا و جاری شدن صیغه طلاق تمام می شود، مساله اصلی "جدایی ذهنی" است.

جدایی یک بحران در زندگی است و همه ما در این بحران ها نیاز به کمک داریم. اگر این بحران ها را جدی نگیریم و به سادگی از کنارشان بگذریم آن ها خودشان را به شکلی دیگر و با لباس مبدل به ما نشان می دهند.